Wilma ter Mull

Er is een tendens gaande die maar weinig mensen écht bewust waarnemen: de versnelling van de tijd die ons allen raakt. De Amerikaanse astroloog en wetenschapper A.T. Mann heeft hier veel aandacht aan besteed en er zelfs bijzonder interessante boeken over geschreven.

Kort gezegd komt het erop neer dat er rond 48.000 voor Christus een kosmisch bewustzijn op gang is gekomen met een ritme dat sindsdien steeds sneller wordt. Dit ritme begon dus zo’n vijftigduizend jaar geleden en wordt verbonden met het doorlopen van de gehele dierenriem: beginnend bij 0 graden ram en eindigend bij 30 graden Vissen, met als eindpunt het jaar 1950. Opvallend is dat de snelheid voortdurend toeneemt. Na 1950, wanneer het eindpunt dus bereikt is, versnelt de hele cyclus zich in slechts vijftig jaar en wordt de gehele cyclus opnieuw doorlopen. Na het jaar 2000 gaat alles nog veel sneller. De betekenis hiervan is dat ons bewustzijn op volle toeren draait, terwijl gevoel en gewaarwording wat achterblijven in de ontwikkeling.

Op dit moment lopen relatief veel planeten aan de hemel retrograde. De betekenis van een retrograde planeet is dat je wordt uitgenodigd om terug te keren naar vroegere ervaringen, passend bij de energie van de betreffende planeet. Op dit moment bewegen Jupiter, Cheiron en Uranus zich retrograde. Dit betekent letterlijk: achteruit door de dierenriemtekens, bekeken vanuit de aarde. Enkele dagen geleden – op 28 en 29 november – zijn Mercurius en Saturnus weer vooruit gaan lopen, maar zij hebben nog wat tijd nodig om hun oorspronkelijke ritme te hervinden, en dat kan ongemakkelijk aanvoelen.

Wat zien we in een tijd van versneld bewustzijn? Dat deze retrograde energie een rem zet op de samenleving, eenvoudigweg omdat veel mensen moeite hebben met introspectie. Sociale media en onze telefoons die de hele dag door onze aandacht opeisen, dragen hier niet positief aan bij. De haast zien we ook terug in het straatbeeld en bewijs dat er wél een beetje bewustzijn ontwikkeld is. Bijvoorbeeld de hardlopers die even hun energie kwijt moeten, of de fietser die kiest voor elektrisch fietsen omdat het sneller gaat en meer comfort biedt. Als gewone fietser zonder ondersteuning (zoals ik) merk je de toegenomen irritatie van de elektrische fietser, die luid bellend of roepend je opzij duwt. Vaak moet ik dan denken aan het liedje dat Herman van Veen in 1979 zong: “Opzij, opzij, opzij, wij hebben ongelofelijke haast.” Heel vaak is de wat oudere mens de dupe van deze energie en ze worden veelal afgedaan met de omschrijving: niet met hun tijd mee te kunnen.

De haast die we voelen, schuurt extra wanneer planeten retrograde lopen. En juist dat is een waardevol signaal, want daardoor kunnen we dichter bij ons gevoel komen. Het gevoel is immers de inspirator voor het bewustzijn. Nu de adventstijd voor de deur staat, is het goed om stil te staan bij wat je gevoelens je willen vertellen. Geloof me: daar kunnen verrassende nieuwe ideeën uit ontstaan.

Kijkend naar de kerstperiode zou je kunnen zeggen dat de adventstijd bedoeld is om je te heroriënteren op je leven, terwijl de kersttijd vanaf 25 december tot Driekoningen 6 januari je uitnodigt te voelen wat écht belangrijk is voor het komende jaar. Na Driekoningen krijgen we de mogelijkheid om dit aan de wereld door te geven.

Ik wens iedereen een inspirerende adventstijd toe, die minder gericht is op het consumentisme van Black Friday en meer op de persoonlijke ontwikkeling!