Wilma ter Mull

Naar aanleiding van een vraag van een cliënt die me recentelijk gesteld werd, kwam ik weer op een visie over de embryonale fases van A.T. Mann, bioloog, architect en astroloog uit de VS. Dagelijks gebruik ik zijn zogenaamde reïncarnatie tabellen waarin hij doormiddel van een sterke overeenkomst tussen DNA-patronen en melkwegstelsel tot een logaritmisch schema komt dat uitgaat van de intervallen tussen de afzonderlijke dierenriemgraden en tekens. Zijn embryonale visie is minder bekend.

 

 

 

 

 De cliënt die bij me kwam worstelde met psychische problemen over de dood van haar tweelingbroer die in de baarmoeder overleden is. Wetenschappelijk is dankzij de uitvinding van de echoscopie bewezen dat één of de tien zwangerschap een tweelingzwangerschap is maar dat een groot deel van deze zwangerschappen eindigt met de dood van één van de twee. Dit zou in de kwetsbare tijd van de ontwikkeling van het embryo grote psychische schade veroorzaken. Twee Duitse psychologen Alfred en Bettina Austermann, scheven hier een boek over:Het drama in de moederschoot De verloren tweelinghelft. Dit bracht mij weer bij de theorie die Mann ontwikkelde over het embryonale leven. Het is belangrijk om astrologisch aan te kunnen tonen wanneer en welke factoren hierin meespelen.  Ik had enige cases die ik erop los kon laten en dat maakte me weer opnieuw enthousiast voor de methodiek. In het kort zal ik deze theorie hier beschrijven. De uitgebreide versie over al de wetenschappelijk gevonden bewijzen rondom het thema reïncarnatie en Karma is te lezen in het boek: ‘The divine Life’  van Mann.

Het conceptiemoment van het embryo ligt exact op de grens van het achtste en negende huis. Indien daar een planeet staat kleurt dit extra de sfeer om de geslachtsdaad. Ook het dierenriemteken dat op de negende cusp. staat kleurt de stemming. Het hele negende huis doorloopt de eerste zeven weken van de zwangerschap. Na de zevende week kom je bij de MC uit en dit is veelal (vooral in het verleden) het moment dat de vrouw weet dat ze zwanger is. Het MC kleurt dus de reactie van de ouders/moeder op de zwangerschap. Staat er b.v. schorpioen op de cusp van de MC dan kunnen er bedenkingen of angsten zijn wat de buitenwereld er van vindt. De rest van de tijd tot de geboorte wordt duidelijk in het gehele vierde kwadrant van de horoscoop. Staan hier planeten die zware conflicten maken dan kleurt dit de zwangerschap. Het onderzoek van het echtpaar Austermann toont aan dat veel psychisch lijden ontstaan is in de embryonale periode [Zie het boek].

Onder toon ik het exacte schema dat Mann geeft voor de embryonale tijd. NB Mann gebruikt het huizensysteem Placidus. Ikzelf werk eigenlijk alleen maar met Koch. Ik ga nog onderzoek doen of dit veel verschil uitmaakt. In mijn eigen horoscoop heb ik naar aanleiding van de informatie van mijn moeder met Koch gewerkt en dit werkte exact. Maar ja, in mijn horoscoop verandert er maar weinig of je nu Koch of Placidus neemt; de huizen blijven op een heel kleine afwijking bijna gelijk aan elkaar.

Schema conceptie

Negende huis (begin) conceptie tot 7 weken na de conceptie
Het tiende huis van 7 weken tot 12^de week
Het elfde huis van 12 weken tot 23^ste  week
Het twaalfde huis van 23 tot de 40^ste week
Het eerste huis de ascendant is de geboorte tot 7 maanden na de geboorte.

A.T. Mann gebruikt het huizensysteem Placidus

Om een voorbeeld te geven gebruik ik de horoscoop van Koningin Beatrix. Onder toon ik de tekening (met het huizensysteem Koch)

Je ziet dat boogschutter op de cusp negen staat. Dit duidt erop dat de ouders in aanvang doordrongen waren van idealen over dit nieuwe leven. Met name de moeder had hooggespannen verwachtingen van dit nieuwe leven. Toen Juliana wist dat ze zwanger was (MC) kwamen toch zorgelijke gevoelens naar boven (steenbok). Immers haar moeder Wilhelmina, verloor haar eerste kind toen ze vijf maanden zwanger was. [Bron 'Wilhelmina, De Jonge Koningin.']. Het is niet ondenkbaar dat Juliana piekerde over dit gegeven en over een erfelijke aanleg nadacht. Nu zal het zo zijn geweest dat niet direct toen Juliana wist dat ze zwanger was dat ze dit meteen deelde met het volk. Ik heb niet kunnen achterhalen wanneer het bekend werd gemaakt, maar ik vermoed pas na de twaalfde week, toen het elfde huis werd ingegaan. Daar zie je dus waterman op de cusp en een vier dubbele conjunctie tussen Zon, Maan, Venus en Jupiter. Deze vierdubbele conjunctie is een jubel van blijheid, zowel de ouders als het volk zijn met deze stand gewoon ongecompliceerd blij!. Wel is het teken waterman wat vrijblijvend en het zou kunnen zijn dat Bernhard op zag tegen al te hechte bindingen. Bij waterman kun je je de uitdrukking: ‘vrijheid blijheid’ voorstellen.

Maar dan staat daar in het twaalfde huis Mars conjunct Saturnus. Deze twee zijn in de klassieke astrologie twee kwaadaardige planeten. Er vindt dus een drama plaats. Historisch gezien past hierbij het zeer ernstige verkeersongeluk van Bernhard vlak voor de geboorte van Beatrix waar hij toen zwaar gewond werd. Maar het kan ook zijn dat Juliana in die tijd al een vermoeden begon te krijgen van de grote vrijheden die haar echtgenoot zich steeds veroorloofde. In ieder geval is te zien dat de remmingen die Beatrix heeft in haar leven, – en deze zijn ongetwijfeld aanwezig als je ziet hoe ze de regie over alle dingen in handen wenst te houden -, dat in haar psyche er het één en ander verkrampt is geraakt.

Kortom deze methode kan een goed hulpmiddel zijn om psychische problematiek op te sporen.

Naast deze theorie van Mann blijft een ander belangrijk punt natuurlijk, welke impuls zielen kunnen hebben samen in een baarmoeder te willen incarneren en waarom maakt de ene helft van een tweeling plaats voor de ander? Dit heeft alles te maken met karma en reïncarnatie. In volgende actuele artikelen en een toekomstig boek zal ik hier nog uitgebreid dieper op ingaan en wijzen op de diepere dimensies die in het bewustzijn aanwezig zijn.