Wat de laatste tijd opmerkelijk in de media is, is dat jonge mensen die gepest worden zelfdoding toepassen en een bericht achterlaten dat ze gepest zijn; in sommige gevallen met namen van personen die dit veroorzaakt hebben. Ook de verpleegster die in het ziekenhuis van Prinses Kate een paar dj's doorverbond omdat ze deden alsof ze Kate haar schoonmoeder waren, pleegde zelfmoord. Het gegeven van zelfdoding die zo specifiek met personen of met een recent concrete gebeurtenis te maken heeft, is een vrij nieuw fenomeen in de samenleving. Tenminste, dat het zo uitgebreid in de openbaarheid/aandacht komt. Ik vermoed dat de komende tweeënhalf jaar, wanneer Saturnus in receptie staat met Pluto, dit wel vaker zal gaan voorkomen. Ook Uranus in het teken ram werkt hieraan mee en Neptunus in vissen, zoals later in deze nieuwsbrief zal worden uitgelegd.
In de karmische astrologie is Saturnus vooral de planeet van het persoonlijk karma en in de psychologische astrologie, de planeet van de beperking/stagnatie en bezinning. Pluto wil breken met oud niet meer werkend karma en is psychologische gezien de planeet die ondermeer te maken heeft met de machtsstrijd maar ook van transformatie en de dood. Doordat nu deze twee planeten, Saturnus en Pluto met elkaar in receptie staan, ontstaat er een sfeer van: als ik mijn karma niet op kan lossen dan haal ik de macht en de dood er bij en vernietig, dat wat op mijn weg als tegenkracht komt. En omdat Uranus, psychologisch gezien een vrij impulsieve planeet is en ook nog in ram staat, wat ook al veel actie brengt, kan het collectief danig geschokt worden.
Rudolf Steiner (grondlegger van de antroposofie) zei aan het begin van de vorige eeuw, dat na het jaar 1933, iedereen over een bewustzijnsgrens is gegaan en in verbinding staat met de geestelijke wereld. Het betreft een ieder van ons: hoog of laag opgeleid, spiritueel of niet, zo vertelt hij. Dit heeft ondermeer tot gevolg dat iedereen in zijn/haar onderbewuste sterk verbonden is met vorige levens en met de evolutionaire collectieve stroom waarin hij/zij leeft en daarmee verder wil. De individuele ziel moet dit integreren in zijn of haar biografie/levensverhaal. Het is alsof vanuit het onderbewuste een soort stuwing ontstaat om de donkere kant van ons bestaan/verleden een plaats te geven, zodat de lichte kant beter kan groeien. Dit wordt ook geschreven in de Bijbel in het Johannes evangelie: 'En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet begrepen' Met het licht wordt het bewustzijn bedoeld en met de duisternis, de onbewuste krachten/oude verdrongen problemen uit vorige levens. De scheiding tussen onderbewuste en bewuste is na 1933 steeds dunner geworden omdat wij ons licht/bewustzijn over dingen kunnen laten schijnen maar de duisternis niet begrijpen/onbewuste omdat de meesten van ons niet weten hoe dit er uitziet. Wanneer onderbewuste en bewuste onvoldoende met elkaar in dialoog gaan, of gegaan zijn, heeft dit ondermeer tot gevolg dat er veel nieuwe ziektebeelden zijn ontstaan. Denk hierbij aan: autisme, borderline, meervoudige persoonlijkheidsstoornissen, ADHD en nog vele andere moderne nieuwe psychisch gerelateerde ziekten. Ook de zogenaamde 'korte lontjes' bij mensen, is een gevolg van in een flits iets vanuit het onderbewuste herkennen uit vorig levens, veelal wordt dan vanuit deze opgekropte energie gereageerd. Slachtoffer en dader worden dan opnieuw met elkaar verbonden vaak in gewijzigde vorm van het karma en krijgen de kans om het alsnog samen op te lossen. De impulsieve reactie is in hoogste instantie een poging om te breken met oud niet meer werkend karma (Pluto). In het oude testament wordt dit benoemd in de zin: 'oog om oog, tand om tand'. Een oud primaire reactie vanuit de tijd dat we nog tot de kuddeziel van de jagers/verzamelaars behoorden. Door de primaire reacties van deze zielen, had karma vrijwel geen kans om zich te ontwikkelen. Omdat we inmiddels evolutionair een lange geschiedenis hebben geschreven is er veel meer karma dat nog opgelost moet worden.
Door nu je vorige levens te kennen, weet je eerder waar je zwakkere/donkere kant zit en kun je veel bewuster anticiperen op wat je overkomt; juist in verhouding tot je omgeving. Want alles wat ons overkomt in het leven is een optelsom van oud positief of negatief karma. In die zin, het kwaad wat wij om ons heen zien, staat eigenlijk alleen maar voor de afwezigheid van bewustzijn.
Zo is de hedendaagse agressie/donkere kant, heel gecompliceerd geworden. Een van de varianten hiervan is dus zelfmoord te plegen en dan in je laatste brief, schuldigen voor dit fenomeen aanwijzen. Het is het hoogst ingezette machtsmiddel tegen de dader. De vermeende dader wordt op deze manier belast met een enorm schuldgevoel waar hij/zij verder mee moet leven. Astrologisch drukt zich dat uit in het feit dat Neptunus, welk op psycholoogisch niveau over de schuldvraag gaat, in zijn eigen teken vissen loopt.
Duidelijk mag worden dat de combinatie: Saturnus receptie Pluto (op dit moment 13/12/12 zijn deze twee zelfs betrokken in een yodfiguur met Jupiter); Uranus in het licht ontvlambare teken ram; en Neptunus in vissen, alle vier, het bewustzijn sterk op de proef stellen. Afhankelijk van waar deze planeten in een horoscoop staan en transiteren, en welke aspecten en heerschappij ze hebben in de radix, kan het bewustzijnsproces in beeld gebracht worden. De maansknoophoroscoop kan in combinatie met de astrocartografie en de inzichten van de astroloog A.T. Mann in deze materie, heel exact vorige levens duiden. Vorige levens die altijd terug te vinden zijn in de levensloop van de mens en opgelost willen worden om tot het nieuwe bewustzijn te komen.



2 reacties.
zelfdoding en pesten
"Door nu je vorige levens te kennen, weet je eerder waar je zwakkere/donkere kant zit en kun je veel bewuster anticiperen op wat je overkomt; juist in verhouding tot je omgeving. Want alles wat ons overkomt in het leven is een optelsom van oud positief of negatief karma." schrijf je. Dit is een hele vooruitgang. Echter, eerlijk gezegd herken ik het beeld niet dat steeds meer mensen deze kennis van vorige levens zouden hebben.
In jouw beschouwing leg je naar mijn mening teveel verwijtbaars bij de zelfdoders en lijken de pesters ten onrechte met schuldgevoelens opgezadeld te worden. Pesters zijn in mijn ogen niet onschuldig.
Nog steeds beseffen pesters niet wat ze hun slachtoffer aandoen. En beseffen zelfdoders niet hoeveel pijn ze hun naasten (familie) aandoen. Waarom doen ze wat ze doen? Verwerking van karma? Als je je karma zou weten dan zou je allebei (pesten en zelfdoden) toch zeker niet doen. Karma kan ipv oog om oog toch veel beter in liefdedaden worden goedgemaakt!!
Het enige "positieve" wat ik kan zien dat zowel pesten als zelfdoding nu meer dan ooit op de agenda staan. We zullen er "iets" mee moeten, wat dan hopelijk positief uit gaat pakken waar het gaat om het nog zo zwakke bewustzijn van eerdere levens.
Ook moet ik terugdenken aan Goethes autobiografische Werther, waarin hij zjn eigen overwinning op zijn doodsdrift uitwerkt, maar dat -onbedoeld- een golf van zelfdodingen in zijn tijd veroorzaakte.
Antwoord
Je schrijft: "In jouw beschouwing leg je naar mijn mening teveel verwijtbaars bij de zelfdoders en lijken de pesters ten onrechte met schuldgevoelens opgezadeld te worden. Pesters zijn in mijn ogen niet onschuldig".
Met deze stelling geef je precies aan wat er dus gebeurt in de maatschappij. Ik neem het absoluut niet op voor de pesters, maar probeer aan te geven dat het bewustzijn in het midden ligt. Te veel neigen we er nu naar om alleen maar de zelfdoder zielig te vinden, maar zoals ik al schreef, het slachtoffer zet het hoogste machtsmiddel in wat hij heeft, namelijk zijn eigen leven, hiermee geeft hij een signaal af dat dit treiteren bewust gemaakt moet worden in de maatschappij, dat is niet zielig maar dat getuigt van enorme kracht. Bedenk: de pester die achterblijft, wordt belast met schuldgevoel voor de rest van zijn leven, psychologisch gezien wordt hij moordenaar. Wij als omstanders neigen te veel naar stelling te nemen, omdat wij het leven als het hoogste goed zien wat we hebben, terwijl het maar één onderdeel is in een evolutiereeks van levens met een lange geschiedenis.