Wilma ter Mull

Sinds vorig jaar ben ik persoonlijk intensief bezig met het observeren van wat het absolute kwaad nu eigenlijk is. Waarnaar ik na mijn zoektocht tot de ontdekking moet komen, dat dit niet bestaat. Een niet altijd prettige bezigheid dit onderzoek, maar wel heel erg nuttig en inzichtelijk. In strikte zin is het  kwaad afwezigheid van bewustzijn. In mijn zoektocht naar het kwaad zag ik vele zwarte krochten van het onderbewuste die zich kenmerken door zogenaamde 'gewetenloos' handelen, dit woord is net wat het uitdrukt, namelijk: het ontbreken van weten. Wat me verder opviel is, dat wanneer je grote populariteit om je heen ziet, daar vaak even zoveel  kwaad achter schuil gaat maar in de fase van de omvorming is terechtgekomen. Dit kan wellicht choquerend klinken voor de lezer, maar is eigenlijk logisch omdat er in uitzinnige populariteit een afwezigheid is van een objectieve nuchtere observatie, die ook gewoon aan bod moet komen om de echte waarheid te leren kennen.

Wiebe Veenbaas, schrijft zo mooi in het boek: De maskermaker, dat de mens al bij zijn eerste ademhaling als een soort instinct probeert schuldeloos te blijven; door de ontkenning daarvan ontstaan eigenlijk de grootste drama's. Dit schuldeloos willen blijven is een psychologisch drama dat zijn oorsprong al vindt  in de bijbel  en al als metafoor wordt neergezet in het scheppingsverhaal waar Adam, Eva beschuldigt van het eten van de boom van kennis van goed en kwaad. Het grappige van wat ik ontdekte in mijn zoektocht was, hoe meer we items hebben waar we het absolute kwaad op kunnen projecteren, hoe veiliger we ons kennelijk voelen.  (evenals Adam dat voelde naar Eva toe). Zo is absolute de topper van het kwaad nog altijd met stip, Adlof Hitler. Spiritueel gezien is hij  als het ware een soort handelsmerk geworden voor het kwaad. Zo zijn er enkele serieuze historici die met bewijsmateriaal komen dat Hitler geen zelfmoord gepleegd heeft even na 15.00 op 30 april 1945 in Berlijn, maar dat hij op 13 februari om 15.00 1962 in Argentinië is overleden. Alleen het idee al maakt dat deze historici (Gerrard Willlaims Simon Dunsan en Abel  Basti) niet serieus genomen  worden. Immers het zou een ondragelijk idee zijn dat het absolute archetype van het kwaad nog geleefd heeft tot die tijd;  en dat de wereld, met name Amerika, een deal met hem zou hebben gesloten in ruil voor toegang tot de nazi-technologie.
 In het najaar van 2012 kwam in Duitsland het boek  Er ist wieder da  van Timor Vermes uit, waarin hij beschrijft in een soort parodie, hoe Hitler weer opduikt in Berlijn en zich opnieuw verbindt met de Duitse media en politiek. Binnen een half jaar waren er in Duitsland meer dan 400.000 exemplaren van het boek verkocht en het boek is nu al  in 27 talen vertaald. Een bewijs dat het kwaad ons kennelijk enorm intrigeert. NB  In september 2013 dit jaar, komt de Nederlandse versie uit. Aan dit verschijnsel zie je dat we collectief gezien geen vrede hebben met het uitbesteden van het kwaad. Oftewel we blijven het in allerlei vormen herhalen totdat het een échte objectieve plaats heeft. Ik denk een vermoeden te hebben hoe dit zit, het heeft volgens mij alles te maken met het Joods/Palestijnse conflict. In een later artikel kom ik hier nog op terug.

Om nu nuance in het kwaad te vinden las ik ook het boek Tot het laatste uur van Traudl Junge, de secretaresse van Hitler die tot het laatste uur bij hem is geweest. Het leven van de schrijfster dat na de dood van Hitler zijn draai niet meer krijgt omdat de schuldvraag blijft knagen waarom zij het kwaad niet zag en herkende. Op het eind van het boek vraagt ze zich af, hoe het komt dat Sophie Scholl, een jaar jonger dan zij, het kwaad in die tijd wel herkende en zij niet. Ze komt er niet uit, hoe dat zit. Traudl Junger leeft namelijk de laatste tweeënhalf jaar van Hitler zijn leven in zijn nabijheid en maakt zijn  absolute populariteit mee en zijn neergang mee Haar verslag geeft een inzicht, hoe langzamerhand haar bewustzijn zich vernauwd en ze heel ongemerkt geen eigen vragen meer stelt, maar klakkeloos aanneemt wat het oordeel van haar werkgever is. (Stockhom syndroom?). Dit zonder dat zij persoonlijk ook maar iemand iets kwaads aandoet; in die zin is ze dus niet schuldig. Wat vooral beklemmend aan haar verhaal  is, is dat Hitler daar als een hoffelijke werkgever en niet als een tiran wordt  neergezet.  NB van zijn vermeende driftbuien heeft ze nooit iets gemerkt. Dit maakt het allemaal heel  verwarrend omdat je moet nadenken over de persoon Hitler; je kunt hem niet meer afdoen als de algehele vertegenwoordiger van  het kwaad doordat hij dus ook een menselijke kant heeft gehad.  Nadat de schrijfster in 2002 haar verhaal (eindelijk) publiceert, sterft ze vlak daarna aan de gevolgen van longkanker.

Dit alles bevestigde me iets waar ik in onderzoek van een horoscopen ook steeds mee geconfronteerd word, namelijk, dat het kwaad moeilijk aan te wijzen is in een horoscoop. Met andere woorden, slachtoffers hebben zich door de evolutionaire ontwikkeling van de ziel ontwikkeld tot daders maar ook tot slachtoffer.  Je kunt in een horoscoop wel tendensen zien van het kwaad, maar de eigenaar van een horoscoop kan hier meer of minder aan toegeven en hier ligt nu net de unieke vrijheid van het individu die niet te vangen is in een beeld van de horoscoop. Het enige wat we weten is dat zowel goed als kwaad met succes geprolongeerd/vervolgd wordt en terugkeert naar de veroorzaker.
Wat ik wel bevestig zie is, dat de extremen die je ziet, zowel naar de positieve als de negatieve kant, in verheerlijking en verguizing van het collectief, je altijd te maken hebt met een omvorming van bepaalt soort extreem karma. In welke mate dat dit plaatsvindt, houdt ondermeer verband met de collectieve omgeving waar karma opnieuw mag worden uitgewerkt.

Wat is nu het moraal van dit verhaal?
Dat je kunt wachten op het resultaat van zowel goede als slechte daden van jezelf ook nu en in de toekomst. Onwetendheid leidt automatisch tot het kwaad, het zogenaamd onschuldig willen blijven. Het is belangrijk daarbij zingeving te geven aan het negatieve wat je overkomt en spoorslags op zoek te gaan met welk karma dit te maken heeft uit het verleden. De horoscoop kan je hierbij een grote dienst bewijzen!